Όνειρο #054

Δύσκολη μέρα σήμερα. Ξεκίνησε πριν ξεκινήσει. Ήρθες για ένα γεια. Ή ήρθα εγώ;

Έχεις προσέξει ποτέ τι ακούγεται όταν εμφανίζεται η άνω τελεία;· Μεταξύ γουλιών. Μεταξύ αστείων. Μεταξύ φαναριών.

Ένα μονότονο κήρυγμα. Εσύ πάνω σε ένα podium. Μέσα σε ένα άδειο μέγαρο με έντονη αντήχηση. Κάτω από μια κάθετη δέσμη φωτός. Αχρείαστη καθώς έχεις την προσοχή μου.

Σήμερα το τροπάριο της ανάγκης.

Είμαι καλά. Δε θέλω να σε ακούω αλλά θέλω. Ξέρω πως είναι να σε ακούω. Πονάει αυτό που λες αλλά ξέρω να το κάνω.

Θα καθίσω υπομονετικά να ακούσω τα λόγια σου με προσοχή. Μόνος μέσα στο μέγαρο, δεν πειράζει. Δε σε αγνοώ άλλο. Δε σε καταπιέζω. Δε σε απορρίπτω.

Θα αφήσω να πεις ότι θέλεις και θα αφήσω τα λόγια σου να φύγουν.

Κάποιος είπε κάτι, το φανάρι έγινε πράσινο, ήρθε ώρα για την επόμενη γουλιά.

Τα λέμε σε λίγο.