Επιλέγοντας την επιλογή

Καταλαβαίνω μεγαλώνοντας.. Νιώθω μάλλον.. Ότι η σχέση με έναν σύντροφο έχει ίσως στο μεγαλύτερο της κομμάτι, την έννοια της επιλογής. Είμαι μαζί σου γιατί επιλέγω να είμαι μαζί σου. Χωρίς να είσαι η καλύτερη των επιλογών.

Εχει δισεκατομμύρια ανθρώπους ο πλανήτης απλωμένους σε εκατοντάδες χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα. Και παρόλα αυτά, οι έρωτες, οι σχέσεις, οι γάμοι, οι οικογένειες. Γίνονται τοπικά.

Έτσι το έκανε η φύση. Αν το έκανε πιο δύσκολο δε θα υπήρχαμε. Οπότε υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που θα μπορούσαν να είναι δίπλα μου. Σύντροφοι. Δεν είμαστε μονοσυντροφικοί. Είμαστε σειριακά μονοσυντροφικοί.

Και διαλέγουμε. Κάνουμε διαλογή.

Swipe left. Swipe right.

Και έχουμε τόσες "επιλογές" πλέον... Δεν έχουμε επιλογές. Διαλογές έχουμε. Η πραγματική επιλογή θέλει αυτοθυσία. Δεν είναι οι άνθρωποι γεύσεις παγωτού να διαλέξεις την αγαπημένη σου. Θα σε πονέσουν γιατί θα ζητήσουν χώρο απ' το χώρο σου. Θα τους πονέσεις γιατί θα ζητήσεις σκέψη απ' το μυαλό τους και συναίσθημα απ' την καρδιά τους. Και καλά θα κάνεις! Σου αξίζει!

Ποιον να επιλέξεις τότε?

Αυτός είναι ωραίος αλλά ο άλλος είναι έξυπνος μα ένας τρίτος είναι αστείος και ένας τέταρτος λίγο πιο αστείος αλλά ίσως πιο τρυφερός από τον δεύτερο που όμως είναι πιο ήρεμος από τον πρώτο...

Ωραία ας το πάμε αρσενικά και χοντροκομμένα να γίνει πιό εύκολο. Αυτή έχει υπέροχα μάτια άλλα η άλλη έχει χαμόγελο που σε κάνει να λιώνεις μα η τρίτη έχει βυζάρες όμως εμένα μ' αρέσουν οι κώλοι και ξες κάτι? Δε μου το έκανε εύκολο η αρσενική χοντροκομμένη προοπτική γιατί αυτό που θυμάμαι εν τέλη είναι το πως με κοιτούσε η πρώτη και πως γελούσε με τα αστεία μου η δεύτερη αλλά η τρίτη έμπαινε στην αγκαλιά μου και χανόταν όμως η τέταρτη ταξίδευε το μυαλό μου. Α και κάποια από αυτές έκανε υπέροχο στοματικό. Με έκανε να νιώθω ότι η ευχαρίστηση μου είναι σημαντική για αυτήν εκείνη τη στιγμή.

Ποια να επιλέξεις τότε?

Μεγαλώνοντας διαλέγεις. Μεγάλος επιλέγεις.

Και δεν έχει να κάνει με ηλικία. Μεγάλος θα πει έτοιμος. Θα πει ότι έχεις επιλέξει πρώτα τον εαυτό σου και πρώτα εσύ θα φροντίσεις τις ανάγκες του.

Πέρα απ' αυτό οι επιλογές είναι πολλές και δε χρειάζονται πολλά φίλτρα.

Μου αρέσεις και σου αρέσω?

Ταιριάζουμε και το είδαμε?

Βγάζουμε συνεννόηση ή κολλάμε?

Αν ισχύουν τα παραπάνω (και μπορούν να ισχύουν για πολλούς ανθρώπους γύρω μου) μένει η επιλογή.

Μένει να σε επιλέξω και να με επιλέξεις.

Να συνεχίσεις να με επιλέγεις όταν είναι δύσκολο.

Να συνεχίσω να σε επιλέγω όταν θα είναι πιο εύκολο να επιλέξω κάποια άλλη.

Και πάντα θα είναι. Κάπως, κάπου.

Γιατί δεν είμαι η καλύτερη επιλογή στα πάντα...

Ούτε εσύ...

Όσο όμως σου αρέσω και μου αρέσεις

...τις περισσότερες στιγμές

Όσο όμως ταιριάζουμε και το βλέπουμε

...τις περισσότερες στιγμές

Όσο όμως βγάζουμε συνεννόηση

...τις περισσότερες στιγμές

Μένει η επιλογή. Η δέσμευση ότι πάνω από όλους μετά τον εαυτό μου είσαι εσύ.

Και τα κριτήρια είναι πολύ πιο απλά απ' όσο νόμιζα. Είσαι καλός άνθρωπος? Με νοιάζεσαι? Τον εαυτό σου τον νοιάζεσαι ώστε να δουλεύεις τα τραύματα σου και να μην τα αφήνεις να πληγώνουν τους γύρω σου? Όταν θα έχεις γεμίσει ρυτίδες και το σώμα θα καταρρέει θα γουστάρω το πνεύμα και το μυαλό σου?

Είναι τόσο απλό. Δεν χρειάζεται να βρούμε το τέλειο και το πιο ταιριαστό... Δεν υπάρχει. Το φτιάχνουμε εμείς. Αρκεί να επιλέξουμε να το κάνουμε. Αφού πρώτα το κάνουμε με τον εαυτό μας.

Ας μην προσπεράσουμε το τελευταίο. Είναι το πιο σημαντικό. Αν δεν γίνει, θα ψάχνουμε μια ζωή τι να διαλέξουμε και θα είμαστε ανίκανοι να επιλέξουμε.

Ανίκανοι να επιλέγουμε να επιλέξουμε.

Όσο δεν είμαστε έτοιμοι να επιλέξουμε λοιπόν, ας διαλέξουμε. Ας κάνουμε τη διαλογή μας.

Συντροφεΰοντας το μικρό παιδί μέσα μας.

Μέχρι να είμαστε έτοιμοι.