Καταλαβαίνω μεγαλώνοντας.. Νιώθω μάλλον.. Ότι η σχέση με έναν σύντροφο έχει ίσως στο μεγαλύτερο της κομμάτι, την έννοια της επιλογής. Είμαι μαζί σου γιατί επιλέγω να είμαι μαζί σου. Χωρίς να είσαι η καλύτερη των επιλογών. Εχει δισεκατομμύρια ανθρώπους ο πλανήτης απλωμένους σε εκατοντάδες χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα. Και παρόλα αυτά, οι έρωτες, οι σχέσεις, οι γάμοι, οι οικογένειες. Γίνονται τοπικά. Έτσι το έκανε η φύση. Αν το έκανε πιο δύσκολο δε θα υπήρχαμε. Οπότε υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που θα μπορούσαν να είναι δίπλα μου. Σύντροφοι. Δεν είμαστε μονοσυντροφικοί. Είμαστε σειριακά μονοσυντροφικοί. Και διαλέγουμε. Κάνουμε διαλογή. Swipe left. Swipe right. Και έχουμε τόσες "επιλογές" πλέον... Δεν έχουμε επιλογές. Διαλογές έχουμε. Η πραγματική επιλογή θέλει αυτοθυσία. Δεν είναι οι άνθρωποι γεύσεις παγωτού να διαλέξεις την αγαπημένη σου. Θα σε πονέσουν γιατί θα ζητήσουν χώρο απ' το χώρο σου. Θα τους πονέσεις γιατί θα ζητήσεις σκέψη απ' το μυαλό τους και συναίσθημ...
Nietzsche said a true philosopher is measured by how much truth they can handle. So bring me truth for I intent to know myself. And only through truth can I dig deep enough. What did Nietzsche know though? Did he ever find himself or was he ever just discontent with what Salomé showed him? So protect me with what you think I must now know. The opposite of a lie or the absence of truth, is not truth, though. So disregard all lessons you think I know because I'm still searching. I'll ask for what I want. Yes that's it. No... How do I ever come close to know what I want? Do others tell me? No. Does morality? Which morality. Does myself? He won't answer. Addictions will. Passions. Insecurities. Sentiments and feelings. Readily. With a loudest voice. Drowning me. Forcibly, brutally, 'guiding' me. God I'm so young. Will I ever get old? Will I ever conform? No I don't want that! Hmm there's a 'want'. It seems genuine. I'll humbly take it into co...
Εύχομαι να ήσουν εδώ Γιατί ευχόμαστε κάτι παρελθοντικό? Η ευχή από τη φύση της έχει μελλοντικό πρόσημο. Ότι έγινε, έγινε. Το θέλγητρο σου κοιτάει πάντα στο μέλλον. Τότε γιατί εύχομαι να ήσουν εδώ? Εύχομαι μια μέρα να είσαι εδώ. Οχί.. Δεν είναι το ίδιο. Δε θέλω εσένα στο μέλλον μου. Σε θέλω στο παρόν μου. Εδώ. Τώρα. Αυτή τη στιγμή που πληκτρολογώ. Εύχομαι να ήσουν ξαπλωμένη δίπλα μου. Να ήσουν... Γιατί να ήσουν? Το είσαι δεν είναι αυτό, που θέλω να ταιριάζει στο παρόν μου? Δεν είσαι όμως. Παρόλο που η ευχή μπορεί να είναι ότι θέλει να είναι, ξέρει ότι είναι ευχή. Ξέρει ότι δεν είσαι. Οπότε εύχομαι να ήσουν. Γιατί κάποτε το παρελθόν μου ήταν το παρόν μου. Και τότε ήσουν ξαπλωμένη δίπλα μου. Θέλω κάτι τώρα. Και χρησιμοποιώ το εύχομαι, και το ήσουν. Θέλω κάτι για το παρόν μου. Και χρησιμοποιώ το μέλλον και το παρελθόν. Γιατί θέλω να είσαι εδώ τώρα. Και δεν είσαι. Εύχομαι ότι είσαι εδώ. Κι ας μην είσαι...
Comments
Post a Comment