Η στιγμή της αλλαγής

Η αλλαγή είναι μια στιγμή τελικά αλλά όχι αυτή μου νομίζεις ότι θα είναι. Άσε με να εξηγήσω. Ή μάλλον καλύτερα, let me explain. Το άσε με να εξηγήσω ακούγεται σαν να θες να φύγεις και εγώ να σε τραβάω δικαιολογώντας.

Πάντα νόμιζα ότι η αλλαγή είναι μια στιγμή συνειδητής απόφασης. Το 'αρκετά', το 'φτάνει', το 'από δω και στο εξής θα είμαι αλλιώς'. Μια μοναδιαία στιγμή πλανητικής ευθυγράμμισης κατά την οποία έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, σήκωσα το κεφάλι μου, κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέπτη και είπα : 'Αυτήν τη στιγμή κοιτάω τον καινούριο μου εαυτό. Μόλις σκότωσα τον παλιό. This is the first day of the rest of my life'. 

Το επόμενο βράδυ, το επόμενο πρωί, το επόμενο δεκάλεπτο ήξερα ότι δεν άλλαξε τίποτα. 

Ότι είμαι ακόμα, ένας χρήστης. Ένας άβουλος, άνανδρος, μίζερος. Που δεν κρατά υποσχέσεις. Που δεν είναι σοβαρός. Που λέει ψέματα. Που είναι απλά τυχερός αλλά ανάξιος.

-Ουαου. Η βαρβαρότητα μου με εκπλήσσει τώρα που μου μαθαίνουν να τη βλέπω. Μπορώ να γίνω πολύ σκληρός τελικά. Με συγχωρείς. Εχω κάνει από μικρός πολύ προπόνηση πάνω μου όπως βλέπεις-

Τι έλεγα...

Ναι για την αλλαγή. Δεν είναι μια στιγμή λοιπόν που αποφάσισες. Ίσως είναι για άλλους. Εγώ δεν αποφάσισα στην ουσία ποτέ να αλλάξω. Ναι το είπα άπειρες φορές. Το 'αποφάσισα' ακόμα πιο άπειρες. (οι mathematically inclined among you στείλτε μου προσωπικό για να σας πω ναι έχετε δίκιο, 'ακόμα πιο άπειρες' δεν στέκει).

Η αλλαγή δε δούλεψε έτσι για μένα.

Ήταν μια στιγμή όμως.

Μια στιγμή που αφηρημένα συνειδητοποίησα ότι δε θυμάμαι την τελευταία φορά που μπίντζαρα. Που έβαλα δάχτυλο, πνιγμένος στη ντροπή, για να ξεράσω.

Θυμάμαι την εικόνα. Τα μάτια μου κόκκινα απ την πίεση του εμετού. Δάκρυα. Ιδρώτας. Ταχυκαρδία. Αηδία. Να με κοιτάω στον καθρέπτη. Να βλέπω κάτι μέσα στα μάτια μου βαθιά να με παρακαλάει να σταματήσω τη βία. Το θυμάμαι ζωντανά.

Αλλα δεν μπορώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που έγινε.. 

Μια στιγμή.

Που συνειδητοποίησα ότι έχω πολλούς μήνες που γυμνάζομαι κάθε μέρα. Που τα ρούχα μου είναι πλυμένα. Το κρεβάτι μου στρωμένο τα πρωινά. Τα πιάτα όλων καθαρά. Τα μαθήματα στη σχολή περασμένα. Τα λαχανικά στη διατροφή καθημερινά. Το φετινό book challenge στο 50% κι ας είναι Μάρτιος. 

Δεν αλλάζεις σε μια στιγμή.

Σε μια στιγμή συνειδητοποιείς ότι άλλαξες.